Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Translated to:	khusrau 2 \| Khusrau 1 \| of 1

5 Poems contain ای خسرو

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.53-28.53

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.53

German Translation

[1] آن که پامال جفا کرد چو خاک راهم
خاک می‌بوسم و عذر قدمش می‌خواهم

[2] من نه آنم که ز جور تو بنالم حاشا
بنده معتقد و چاکر دولتخواهم

[3] بسته‌ام در خم گیسوی تو امید دراز
آن مبادا که کند دست طلب کوتاهم

[4] ذره خاکم و در کوی توام جای خوش است
ترسم ای دوست که بادی ببرد ناگاهم

[5] پیر میخانه سحر جام جهان بینم داد
و اندر آن آینه از حسن تو کرد آگاهم

[6] صوفی صومعه عالم قدسم لیکن
حالیا دیر مغان است حوالتگاهم

[7] با من راه نشین خیز و سوی میکده آی
تا در آن حلقه ببینی که چه صاحب جاهم

[8] مست بگذشتی و از حافظت اندیشه نبود
آه اگر دامن حسن تو بگیرد آهم

[9] خوشم آمد که سحر خسرو خاور می‌گفت
با همه پادشهی بنده تورانشاهم

[1] That one the true Beloved ,or the murshid who ,like the trodden dust of the path ,made me trampled of tyranny ,
The dust of the path of His foot I kiss ; and for the trouble of His approach ,pardon beg .

[2] Not that one am I ,who bewail of violence from Thee .God forbid
The faithful servant ; and slave ,well - wishing ,I am .

[3] In the curl of Thy long tress ,my long hope ,have I bound
Be it not that my hand of search ,short it the tress should make cut

[4] An atom of dust ,I am and ,in Thy street ,pleasant ,is my time
Friend I fear that suddenly ,me ,a great wind of calamity may take .

[5] In the morning ,the Pir of the wine - house the perfect murshid me ,the cup world - viewing the heart pure of impurity of beholding other than God gave
And in that world - viewing cup like a mirror ,me ,informed of Thy beauty ,made .

[6] The Sufi of the lofty cloister of the holy world am I .But ,
Now ,the lowly cloister of the Magians is the charge of mine .

[7] With me ,the road .sitter ,arise and to the wine - house of love come
So that thou mayst see how in that circle of zikr va fikr master of rank ,am I .

[8] Intoxicated ,Thou passedest and of Hafiz ,no thought was Thine
Alas if the skirt of Thy beauty ,my morning sigh should catch consume

[9] Happy to me it came when ,in the morning ,the Khusrau of the east the resplendent sun spake
Notwithstanding all my sovereignty ,the slave of the Turan King am I .

[1] Ha! er zertrat mich, er hat mich zum Staube des Weges erniedrigt. Aber ich küsse den Staub, fleh' um Vergebung den Fuß.

[2] Ueber dich beklag' ich mich nicht, bewahre der Himmel! Denn ich bin dein Sklav, wünsche dir Segen als Knecht.

[3] Meine Hoffnung ist an die langen Haare geheftet, O verkürze du mir nimmer die Hände der Lust!

[4] Ich bin ein Stäubchen des Staubs, bei dir ist's mir so behaglich, Doch ich fürchte, mein Freund, daß mich der Wind nicht entführt.

[5] Morgens hat mir der Wirth das Glas der Welten gegeben, Und von deinem Reiz mir dazu Kunde gebracht.

[6] Freilich gehör' ich sonst zum Kloster der höheren Welten, Aber mein Unterpfand ist jetzt in dem Schenkengelag'.

[7] Auf! mit mir, der am Wege ich sitze, wir gehen zur Schenke, Daß du Zeuge seyst, was mir für Ehre gebührt.

[8] Trunken giengst du vorbei, und dachtest nicht deines Hafisens. Wehe! wenn mein Ach! etwa ergriffe dein Kleid.

[9] Angenehm war's, als am Morgen der Größte der Fürsten selbst sagte: Samt der Herrschaft bin ich Turanschahs Diener und Knecht.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.5-32.5

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.5

German Translation

[1] ای که بر ماه از خط مشکین نقاب انداختی
لطف کردی سایه‌ای بر آفتاب انداختی

[2] تا چه خواهد کرد با ما آب و رنگ عارضت
حالیا نیرنگ نقشی خوش بر آب انداختی

[3] گوی خوبی بردی از خوبان خلخ شاد باش
جام کیخسرو طلب کافراسیاب انداختی

[4] هر کسی با شمع رخسارت به وجهی عشق باخت
زان میان پروانه را در اضطراب انداختی

[5] گنج عشق خود نهادی در دل ویران ما
سایه دولت بر این کنج خراب انداختی

[6] زینهار از آب آن عارض که شیران را از آن
تشنه لب کردی و گردان را در آب انداختی

[7] خواب بیداران ببستی وان گه از نقش خیال
تهمتی بر شب روان خیل خواب انداختی

[8] پرده از رخ برفکندی یک نظر در جلوه گاه
و از حیا حور و پری را در حجاب انداختی

[9] باده نوش از جام عالم بین که بر اورنگ جم
شاهد مقصود را از رخ نقاب انداختی

[10] از فریب نرگس مخمور و لعل می پرست
حافظ خلوت نشین را در شراب انداختی

[11] و از برای صید دل در گردنم زنجیر زلف
چون کمند خسرو مالک رقاب انداختی

[12] داور دارا شکوه‌ای آن که تاج آفتاب
از سر تعظیم بر خاک جناب انداختی

[13] نصره الدین شاه یحیی آن که خصم ملک را
از دم شمشیر چون آتش در آب انداختی

[1] O thou that ,on the moon of thy radiant face the veil of musky hair castest ,
Kindness ,thou didst on the sun thy effulgent face ,so that from love's fire ,lovers should not consume a shade thou castest .

[2] With us ,the water lustre of colour of thy cheek ,what will it do
Now ,on water ,the picture of thy own sorcery ,thou castest .

[3] From the lovely ones of the world ,the ball of loveliness thou tookest .Be joyful
The world - viewing cup of Kay Khusrau ,seek for Afrasiyab ,down thou castest .

[4] In a different way ,with the luminous candle of thy face ,love every one played
Out from the midst ,into trepidation ,the moth ,the lover thou castest .

[5] In our desolate heart ,the treasure of thy own love ,thou placedest
On this ruined treasure ,mercy's shadow thou castest

[6] Shelter from the water lustre of thy flashing sword ,by which lions ,
Thirsty with wounds thou madest and heroes into water of shame thou castest

[7] The sleep of the wakeful ,thou boundest preventedest then from the picture of fancy ,
On the night - prowlers of the troop of sleep ,a suspicion ,thou castest .

[8] For the sake of one glance ,thy veil thou up - castest in the place - of - splendour
And into the veil ,through shame ,Hur and Pari thou castest .

[9] From the cup ,world - viewing ,wine drink for ,on Jamshid's throne ,
From the face of the desired Beloved ,the veil down thou castest .

[10] From the desire for the intoxicated narcissus eye and for the ruby lip wine - worshipping ,
Into wine ,Hafiz sitting in khilvat ,thou easiest .

[11] For the sake of capturing the heart ,on his neck ,the chain of thy tress ,
Like the mighty noose of Khusrau ,the master of necks ,thou castest .

[12] The Ruler ,Dara of pomp ,O thou ,who ,the sun's crown ,
From the height of mightiness ,on the dust of the door - post ,thou castest

[13] Nusratu - d - Din Shah Yahiya ,O thou who ,the enemy's land ,
Into water ,with the foam of thy flashing sword ,like fire ,thou castest

[1] Um den Mond hast du den Schleier der Flaumen geworfen, Gnädig hast du sogar auf Sonnen den Schatten geworfen.

[2] Ha! was wird mir noch thun die Farbe von deinem Gesichte, Da um selbes jetzt solch einen Schimmer geworfen.

[3] Siegend trägst du den Ballen davon, deß magst du dich freuen. Nimm den Becher Chosrus, Efrasiab ist geworfen.

[4] In den Augenglanz verliebte ein Jeder sich anders, Und den Schmetterling selbst hast du in Verwirrung geworfen.

[5] Deiner Liebe Schatz verbargst du in unseren Herzen, Auf den Schatz hast du den Schatten voll Milde geworfen.

[6] Schone, schone, o Schah! mit deinem funkelnden Schwerte, Löwen dürsten darnach, und Helden werden geworfen.

[7] Wachenden hast du zuerst die Kraft zu schlafen benommen, Dann mit deinem Bilde in Schlaf Nachtwandler geworfen.

[8] Einen Augenblick nur hast du gelüftet den Schleier, Sieh' da haben aus Schaam Peris sich in Schleier geworfen. Freilich bin ich berauscht, doch weis' mich nicht deßhalb zurücke, Denn zu löblichem Zweck hast du herein mich geworfen.

[9] Trinke, o Schah! vom weltenerklärenden Becher Dschemschids, Weil du auf Salomons Thron den Schleier des Wunsches geworfen.

[10] Durch die Betrügerei'n des Rubins der trunknen Narzisse Hast du Hafisen, der einsam lebt, zu den Trinkern geworfen.

[11] Um sein Herz zu fangen hast du die Ketten der Locken Wie ein Band des Herrn um deinen Sklaven geworfen.

[12] Er ist ein mächtiger Fürst, vor dem die Krone der Sonne Ehren halben sich hin zu seinen Füßen geworfen.

[13] Naßreddinschah Jahja ist jener mächtige König, Der mit dem Schwerte den Feind in die Gluth, in das Wasser geworfen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.9-32.9

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.9

German Translation

[1] ای قصه بهشت ز کویت حکایتی
شرح جمال حور ز رویت روایتی

[2] انفاس عیسی از لب لعلت لطیفه‌ای
آب خضر ز نوش لبانت کنایتی

[3] هر پاره از دل من و از غصه قصه‌ای
هر سطری از خصال تو و از رحمت آیتی

[4] کی عطرسای مجلس روحانیان شدی
گل را اگر نه بوی تو کردی رعایتی

[5] در آرزوی خاک در یار سوختیم
یاد آور ای صبا که نکردی حمایتی

[6] ای دل به هرزه دانش و عمرت به باد رفت
صد مایه داشتی و نکردی کفایتی

[7] بوی دل کباب من آفاق را گرفت
این آتش درون بکند هم سرایتی

[8] در آتش ار خیال رخش دست می‌دهد
ساقی بیا که نیست ز دوزخ شکایتی

[9] دانی مراد حافظ از این درد و غصه چیست
از تو کرشمه‌ای و ز خسرو عنایتی

[1] O thou ,of whose street ,only a tale is the tale of paradise
And of whose face ,only a sign is the description of the beauty of the Hur .

[2] From thy ruby lip ,only a jest is the life - giving breathing of 'Isa
And ,from ,thy sweet mouth ,only a sign is the water of life .

[3] Together are every fragment of my heart and a tale of grief
Together are every line of thy qualities ,and a verse of mercy .

[4] 'Itr - diffuser of the assembly of souls ,when would it the rose have been ,
If ,to the rose ,thy perfume ,thou hadst not entrusted

[5] In desire of the dust of the Friend's path ,I consumed ,
O morning breeze bring to mind that even a little protection thou gavest not .

[6] O heart in absurd knowledge thou wast and from the hand ,life passed
A hundred sources of capital thou hadst and a sufficiency ,thou madest not .

[7] Took the horizons of the world the perfume of my roasted grief - stricken heart
This consuming of my heart ,into the beloved's heart may penetrate .

[8] If ,in the fire ,appear the form of thy lovely face
Saki come and give wine for even of hell ,no complaint then is mine .

[9] From this lesson of grief ,Hafiz's desire ,what it is ,thou knowest
From thee O murshid a glance of kindness and from the Khusrau God the bounty of pardon

[1] Was man vom Paradies erzählt, Ist eine Fabel deines Gaues, Was von Huris man uns erzählt, Das gilt von deinen Wangen.

[2] Des Herren Jesus Wunderhauch Geht aus von deinen Lippen, Und deines Mundes Welle ist Das Lebenswasser Chisers.

[3] Ein jedes Stück von meinem Herz Ist eine Gramgeschichte, Und jede Zeile deines Sinns Ist auch ein Vers im Himmel.

[4] Wie würde von der Rose wohl Der geist'ge Kreis gewürzet, Wenn sie getreu zu bleiben dir Sich vorgesetzt nicht hätte.

[5] Ich bin verbrennet aus Begier Nach meines Freundes Staube, Erinnre dich, o Morgenwind, Daß du uns nicht beschützest.

[6] O Herz, umsonst verlorest du Die Wissenschaft, das Leben. Ein großes Kapital war dein, Doch warst du nicht zufrieden.

[7] Des angebrannten Herzens Duft Ist überall verbreitet, Es wirket meines Innern Brand Daher nach allen Seiten.

[8] Erscheint mir in der Hölle Gluth Der Zauber deines Bildes, Ich werde über Höllengluth, O Schenke, drum nicht klagen.

[9] Errathest du Hafisens Wunsch, Wenn Er dir spricht von Leiden, Von dir ist's eine Schmeichelei, Vom Kaiser ist es Gnade.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.47-32.47

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.47

German Translation

[1] گفتند خلایق که تویی یوسف ثانی
چون نیک بدیدم به حقیقت به از آنی

[2] شیرینتر از آنی به شکرخنده که گویم
ای خسرو خوبان که تو شیرین زمانی

[3] تشبیه دهانت نتوان کرد به غنچه
هرگز نبود غنچه بدین تنگ دهانی

[4] صد بار بگفتی که دهم زان دهنت کام
چون سوسن آزاده چرا جمله زبانی

[5] گویی بدهم کامت و جانت بستانم
ترسم ندهی کامم و جانم بستانی

[6] چشم تو خدنگ از سپر جان گذراند
بیمار که دیده‌ست بدین سخت کمانی

[7] چون اشک بیندازیش از دیده مردم
آن را که دمی از نظر خویش برانی

[1] People spake ,saying In beauty a second Yusuf thou art
When ,well ,I looked ,verily better than that I had heard thou art .

[2] Sweeter than that which ,with sweet smile ,they say thou art ,
Khusrau of the lovely ones for ,the Shirin of the age ,thou art .

[3] To the folded rose - bud ,thy mouth ,one cannot compare
Never is the rose - bud with this narrow - mouthness .

[4] A hundred times Thou saidest : From this mouth ,thy desire I give
Like the noble ten - tongued lily ,why art Thou all a tongue

[5] Thou saidest Thy desire ,I will give thy life ,I wilt take
I fear my desire ,Thou givest not and my life Thou wilt take .

[6] Through the shield of my life ,Thy sick ,languishing eye causeth to pass the poplar arrow
The eye sick ,who hath seen with so strong a bow

[7] O true Beloved like the worthless tear from the eye of man ,him Thou easiest ,
Him ,whom a moment ,away from Thy sight ,Thou drivest .

[8] Away from before Thyself ,Thy own grief - stricken Hafiz ,drive not
For ,through love for Thy face ,he gave sacrificed heart ,faith ,and youth .

[9] In the path of love to Thee ,like the pen ,a foot out of his head Hafiz made ,
It ,one moment ,like a letter out of kindness ,why readest Thou not

[1] Es sagten deine Schmeichler dir, Du sey'st der zweite Jusuf, Doch als ich besser sah, fürwahr Ich sah, du sey'st was bessers.

[2] Viel süßer bist du und deßhalb Sag' ich dankbaren Sinnes, Chosru der Schönen bist du nicht Zugleich Schirin der Zeiten?

[3] Es wolle Niemand deinen Mund Vergleichen einer Knospe, Denn eine Knospe hatte nie Ein gar so kleines Mäulchen.

[4] Es wollte zwar den Wunsch der Mund Gewähren, wie du sagtest, Doch achtest du wie Lilien Nicht viel das Wort der Zunge.

[5] Du würdest mir so Wunsch als Gruß Verleihen, wie du sagtest. Ich fürchte, du vereiteltst mir Den Wunsch und auch die Seele.

[6] Es dringet deines Auges Pfeil Tief durch den Schild der Seele, O wehe! wer getroffen wird Von diesem harten Bogen.

[7] Vergießt dein eignes Aug' vielleicht Einmal der Zähren eine, So ist's vielleicht, weil auf dich selbst Du einen Blick geworfen. Auf deinem Wege wallt Hafis Mit Kopf und Fuß wie Cedern, Erweis' ihm einmal doch die Huld, Ihn wie ein Buch zu lesen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.53-32.53

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.53

German Translation

[1] بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی
خون خوری گر طلب روزی ننهاده کنی

[2] آخرالامر گل کوزه گران خواهی شد
حالیا فکر سبو کن که پر از باده کنی

[3] گر از آن آدمیانی که بهشتت هوس است
عیش با آدمی ای چند پری زاده کنی

[4] تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف
مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی

[5] اجرها باشدت ای خسرو شیرین دهنان
گر نگاهی سوی فرهاد دل افتاده کنی

[6] خاطرت کی رقم فیض پذیرد هیهات
مگر از نقش پراگنده ورق ساده کنی

[7] کار خود گر به کرم بازگذاری حافظ
ای بسا عیش که با بخت خداداده کنی

[8] ای صبا بندگی خواجه جلال الدین کن
که جهان پرسمن و سوسن آزاده کنی

[1] This my subtlety ,hear that ,free from grief ,thyself thou mayst make ;
Blood of grief thou drinkest ,if search for victuals ,not placed intended for thee thou makest .

[2] In the end ,the clay of the goglet - maker potters thou wilt become ;
Now ,think of the pitcher of thy heart that ,it ,full of wine of ma'rifat and of love thou mayst make .

[3] If ,of those men thou be ,whose desire is paradise ,
O Pari - born ease with man ,how long is it that thou makest

[4] On the sitting - place of the great ,boastingly it is impossible to lean ,
Unless ,the chattels of greatness ,all prepared ,thou makest .

[5] O Khusrau of those sweet of mouth Hafiz rewards are thine ,
If ,to Farhad ,heart - fallen ,a glance thou makest .

[6] The writing of God's bounty ,how taketh away thy heart stuffed with sensual claims and ideas of impurity
Unless pure of the stuffed picture ,the leaf of thy heart thou makest

[7] Hafiz if back to the Merciful ,thy own work thou pass ,
O great the pleasure that with fortune God - given ,thou makest .

[8] O breeze the service of Khwaja Jallalu - d - Din do ,
Till ,full of the lily of the valley and of the noble lily ,the world thou makest .

[1] Höre den Rath, daß du dich selber vom Grame befreyest, Blut trinkst du, wenn du Anderen neidest ihr Glück.

[2] Einstens wirst du zum Thon der Kannegießer und Töpfer, Denk' an Kannen daher, welchen entbrauset der Wein.

[3] Bist du unter denjenigen, die nach Eden verlangen, Trinke zuvor mit dem, der den Perlen entstammt.

[4] Stütze dich nicht auf Prahlereien und Worte der Großen, Trachte selber vielmehr, daß du zur Größe gelang'st.

[5] Herr Süßlippigter! dir gebühret Belohnung und Dankpreis, Wenn du einen Blick schenkst dem gefallenen Ferhad.

[6] Wann wird dein Gemüth mit Ziffern der Milde beschrieben? Wann vereinest du Blätter der Seele zerstreut.

[7] Wenn du alles, Hafis, der Gnade des Herren vertrauest, Wie viel Freude wird dir noch durch das Schicksal bescher't.

[8] In den Dienst Dschelaleddins begebe dich Ostwind, Daß du geben mögst Lilien, Jasminen der Welt.